Miesiąc: styczeń 2018

Tak sobie czsem myślę i się zastanawiam. Czy ludzi kiedyś byli lepsi? Gorsi? Bardziej okrutni? A może wprost przeciwnie? Mniej okrutni tylko mieli trudniej?

Tak się to wszystko wydaje proste teraz jak sie czyta podręczniki, gdzie kilkanaście lat jest zebranych na stronie, dwóch czy pięciu. A pisze się o wojnach, przejmowaniu władzy, polityce, śmierci, gwałtach i chorobach. Tak łatwo przychodzi analiza działań innych, w szczególności im dalej stąd jesteśmy – to wszystko jest proste – kto był dobry, kto zły, co źle zrobił i dlaczego. A rzeczywistość wtedy była zupełnie inna i tak naprawdę to nikt nie wie jak to wyglądało z tamtego punktu widzenia.

Często od tego co chcesz zdobyć, od celu, do którego dążysz odciągają cię różne przeszkadzajki. Miłe i niemiłe, ważne i nieistotne. To czy to dobrze, ze Cię odciągają? Może niedobrze? Można na to patrzeć z kilku perspektyw i punktów widzenia. Może to źle – bo w końcu nie idziesz w stronę celu, ale może z drugiej strony jest to szansa, że napotkasz na swojej drodze coś, o czym nie wiesz, co wzbogaci Twoje życie, a może nawet Twój cel? ….. ….. ….. Trudno powiedzieć, to zależy od konkretnego przypadku, natomiast musisz mieć śiwadomosć dotyczącą twoich ograniczeń i słabości. Musisz być skupiony, czujny i świadomy własnych granic, potrzeb i nieświadomości wiedzy o wszystkim.

Dlaczego w większości filmów nas oszukują? Pokazują tylko to co chcą pokazać i tylko tak jak chcą pokazać. Tak byś mógł spokojnie sobie posiedzieć i pomarzyć, ze fajnie jest być bohaterem.  Że robienie różnych dziwnych, wielkich rzeczy przychodzi bez problemów, wyrzeczeń, poświęceń. To jest takie proste, tak sobie to wszystko pooglądać, wsuwając przy tym popcorn i popijając piwo czy kolę. I nawet dramaty mogą nas oszukać – niby nam przykro, a i tak wszystko jest poza nami. Nie mamy na nic wpływu i nic tak naprawdę nas nie dotyka bezpośrednio. To jest taka zaleta i wada sztuki – może cię dotknąć dogłębnie i pokazać różne dziwne rzeczy, a jednocześnie wiesz, że to tylko przedstawienie, kawałek wizji kogoś innego. Niesamowite…….. A co ty zrobisz, by o tobie mogli nakręcić film…..

Pamiętaj – zawsze jest coś do zrobienia. Jeśli wydaje ci, się że nie ma nic do roboty, to znaczy, że nie zgłębiłeś jeszcze tematu dostatecznie dobrze.

Oczywiście – na pewnym etapie należy poprzestać, bo wchodzimy w zbytnie szczegóły, ale jest pewne, że w danym temacie jeszcze nie wszystko jest odkryte. Wystarczy zmienić kąt patrzenia, dystans lub dodać coś albo ująć z otoczenia.  I wtedy zaczyna się dziać coś o czym mogłeś nie mieć zielonego pojęcia.

Z życiem jest tak jak z jazdą motocyklem. To znaczy musisz uważnie obserwować co się dzieje przed tobą, najlepiej na 15 sekund wyprzedzenia, jednocześnie kontrolując uważnie bliższy obszar. I nie zapomnij patrzeć co parę sekund w lusterka, pamiętając że możesz w nich wszystkiego nie zobaczyć.

Jest coś takiego jak martwe pole, miejsce, którego akurat lusterka nie obejmują i może tam coś być. Jeśli dostatecznie często nie rzucasz okiem w lusterka to może być tam coś co przeoczyłeś i może cię to drogo kosztować. Np. życie.

Z drugiej strony nie powinieneś się skupiać na patrzeniu w lusterka (przeszłość) zbyt długo, bo nie ukrywajmy, daleko tak nie zajedziesz.

Czasem, ktoś cię wystawi. Jesteś zły. Może nawet Cię wystawił drugi raz. Jesteś bardzo zły. Chętnie byś mu przywalił za to,  że nie myśli o tobie. Że myśli tylko o sobie. Tylko może to tak nie do końca jest. Może ten ktoś jest jeszcze ograniczony, ma inne więzy, które go trzymają. Czasem, coś co dla Ciebie jest oganproste, dla kogoś moze stanowić duże ograniczenia. Nie ma lekko i nie ogarnia tego i nie odbiera tego wszystkeigo jak ty. Ciężko czasem zrozumieć to  co czuje ktoś inny. I działa to w obie strony. I możesz wiedzieć wszystko w teorii o empatii, inteligencji emocjonalnej i tysiącu innych rzeczy. Teoria teorią, wiedza wiedzą, ale życie życiem i czasem wychodzi nie tak jak by się chciało. A dochodzi do tego tysiąc innych zewnętrznych rzeczy, które zmieniają obecną rzeczywistosć.

Każdy jest madry na swój sposób. Każdy zdaje się wiedzieć najlepiej co i jak robić,  żeby było dobrze.

Tylko dlaczego ja nie wiem czego chcę? Robię plany, podsumowania, wstaję rano, ćwiczę, idę do przodu, pracuję, cieszę sie życiem, prowadzę dziennik, czytam, prowadzę bloga, uczę się języków, biegam, programuję. I koniec końców – nie jest dobrze. Nie rozumieją mnie ludzie. Ja się nie rozumiem. Echh… Powiem ci że ciężka sprawa. Nie wiem już sam, czy cisnąć bardziej, czy odpuścić, starać się bardziej czy walnąć pięścią w stół. No nic. Nie ma co marudzić. Trzeba spiąć pośladki, spać trochę mniej, i więcej robić, tak żeby nie było czasu na marudzenie, jęczenie i słuchanie życzliwych czy mniej życzliwych rad. Pora się skoncentrować i sfokusować na konkretnym zadaniu, na konkretnym kolejnym kroku. Byle się nie zatrzymać i nie spowodować załamania całej machiny. Szoł mast goł on…. Nie ma lipy – czas się kurczy, czas upływa, nie możn awidać mieć wszystkiego, więc ciesz się tym co masz i walcz o wincyj!

Czasem trzeba zapieprzać, to prawda. Tylko wtedy kiedy można i kiedy jest do tego możliwość, sposobnośc i potrzeba.

Bo czasem im szybciej się ruszasz, tym szybciej idziesz na dno. Idziesz i toniesz. Motasz się, szarpiesz, tracisz dużo energii, a to wszystko na marne. Czsasem trzeba odpuścić, odczekać swoje i dopiero ruszyć pomalutku, pomalutku, pod górkę. Grunt żeby nie przyspieszać za bardzo, bo stracisz przyczepność, poślizgniesz się i spadniesz w przepaść. I po kluchach.

Nie ma co płakać nad rozlanym mlekiem.  Co się stało to się nie odstanie. Jak najszybciej zajmij sie tym by szkody się nie rozszerzyły. Ratuj to co się da uratować, a dopiero potem patrz i analizuj przeszłość pod kątem przyszłości i teraźniejszości. Pytanie czy karać kogoś za to co się stało…. To zależy, jak, kto i dlaczego ucierpaiał. W życiu nie zawsze kara ma kluczowe znaczenie, bo może się okazać, że karą obarczysz kogoś, kto nie zawinił, albo kara nie będzie adekwatna do popełnionego czynu, albo kara nie będzie miała rezultatu, który powstrzyma kogoś przed robieniem podobnych rzeczy w przyszłości, nie zapobiegnie takim wydarzeniom. Zatem z karami należy postępować bardzo ostrożnie, gdyż nie mają być one zemstą, a raczej mają uniemożliwić podobne achowania w pryszłości i uczyć jak inni powinni postępować, aby uniknąć takich zdarzeń. W ogóle, wcale, rzadziej. Trudne to wszytko, ale takie jest życie. Nie wszyscy mają podobne cele, podobne postrzganie rzeczywistości czy podobne potrzeby. Musimy być tego świadomi i otwarci na nowe. A jednocześnie musimy zapewnić sobie spokój i wiarę w dobrą przyszłość. Musimy zabezpieczyć to co się da. I iść naprzód!

Czasem ogarnia cię bezsens. Bo zmieniasz coś i robisz, a nagle okazuje się, że zatoczyłeś koło. 360stopni. I myślisz. Hello, o co chodzi. Dlaczego? A no dlatego. Że historia lubi się powtarzać, że z deszczu pod rynnę, że nie od razu Kraków zbudowano i takie tam. NIe martw się. Może to nie jest to samo dokładnie? Może to już wyższy poziom? A może teraz zdążysz zwrócić uwagę na inne szczegóły? A może będzie ci już trochę łatwiej? A może zrobisz teraz, w końcu, coś inaczej?  to jest szansa od losu. Nic nie jest takie same, może być najwyżej bardzo podobne.