Miesiąc: marzec 2018

A co jeśli to wszystko to fejk? Taki jeden dowcip. Przecież w końcu wszystko co wiemy teraz – to tylko przypuszczenia kogośtam, zinterpretowane przez jeszcze kogoś, a w dodatku wypaczone (chcąco czy niechcąco) przez jeszcze kogoś. Do tego musimy nałożyć poziom naszej interpretacji obecnej sytuacji, subiektywnie zmodyfikowany poprzez nasz stan psychofizyczny i odporność (lub jej brak) na dookólną manipulację. I już wychodzi pomału szydło z worka.

Jak śpiewały (satyrycznie???) Elektryczne Gitary:

To co się dzieje naprawdę nie istnieje

Więc nie warto mieć niczego, tylko karmić zmysły

Będzie co ma być, już wiem, że stąd nie zwieję ….

 

Nie warto się obrażać na byleco, nie warto walczyć z ludźmi w bezsensownej walce.

Musisz być ponad to, spojrzeć z poziomu wyżej i kreować rzeczywistość. Twoje życie to Twoja radość. Bądź wdzięczny i uprzejmy i nie marnuj energii bez potrzeby.

Bądź mądrzejszy.

Na świecie są dziwolągi. Może ty jesteś dziwolągiem. Różnie może być w różnym czasie, w różnych aspektach i w różnych dziedzinach. Grunt żeby być świadomym swojej odmienności, ograniczeń i możliwości. W zasadzie zawsze jest tak,  że organizm kompensuje sobie braki w jednym zakresie poprzez lepszy rozwój innych części ciała, zmysłów lub psychiki. Z pozoru może na początku to się wydawać trudne i dziwne, ale po głębszym zastanowieniu i chłodnej ocenie sytuacji to może być prawda. Nie trać więc nigdy nadziei – jeśli w czymś nie jesteś najlepszy – to na pewno pewno jest inna dziedzina gdzie jesteś dobry, bardzo dobry lub po prostu świetny. Może o tym jeszcze nie wiesz. Może ta wiedza jest przed tobą ukryta, albo nie miałeś okazji tego doświadczyć. Każdy ma szansę, każdy ma opcje, każdy ma swoje 5 minut. K.A.Ż.D.Y. Nawet taki dziwoląg jak JA.

Czasem trzeba się odważnie i głośno zapytać… A po co to jest? Dlaczego my to właściwie robimy? Czy ktokolwiek to wie, pamięta i rozumie? I nagle może się okazać, że nie jesteś samotnie tak myślący, a jedynie tylko ty podniosłeś temat, miałeś odwagę żeby się zapytać. I powstaną inni i okaże się że miałeś rację – nikt nie wie po co ten miś. I nastanie nowy porządek, nowa zmiana, dobra zmiana….

Czasem musisz zrobić …. (tu wpisz co). Musisz i już. Bo tak chcesz. Bo tak postanowiłeś. I dobrze. Może innym się to nie spodoba. Może to dla nich niewygodne. Może głupie. Może ci zazdroszczą.

Nie wiedzą po co to robisz i może lepiej niech tak zostanie. Zobaczą efekty, wyniki, ciebie kiedyś. I zrozumieją. Może zapytają – jak to zrobiłeś?  Dlaczego, kiedy?

I wtedy może im powiesz, może nie. Zależy od sytuacji i okoliczności. Może będziesz się cieszył, może będziesz zmęczony. Może będziesz mieć wnioski na przyszłość. Może będziesz mieć wnioski dla potomnych….

Pamiętaj tylko o jednym. To ty decydujesz co wstawiasz w te kropki. I to ty musisz zagrzewać siebie do walki. Nawet jeśli masz dookoła siebie dobrych i wspierających ludzi, bez twojej woli nic się nie zadzieje – motywacja idzie od wewnątrz.

Trzymam kciuki!!!

Odkąd zacząłem pisać tego bloga, myślałem, że coś wiem o pisaniu. A właściwie o tworzeniu historii, ale dzisiaj moja wiedza w tym temacie została zweryfikowana. Dzień jak co dzień. Delegacja, pobudka o 5.00, dzień po zmianie czasu na letni, ciemno i chłodno. Droga do Warszawy, pełna dziur, remontów i korków, spóźnienie na szkolenie i wejście z hukiem.

No i się zaczęło, pytania, a po co to szkolenie, pytania o to tamto, ale zaczęło się pozytywnie dziać!!! Prowadzący, całkiem do rzeczy, przedstawił barwnie, z humorem i wielkim zaangażowaniem materiał, który zająłby innym na pewno 3 dni.

I co? I okazało się, że trzeba używać historii, aby dotrzeć do ludzi. Nie tylko danych i faktów, ale…. odpowiednio skonstruowanej, zbudowanej, fabularnej historii, która zaciekawi, zainspiruje i pozwoli oddać stan umysłu i pragnienia osoby, która przedstawia temat. Zatem historia ma mieć:

• hak – chwytliwe wejście
• expo – rozwiniecie historii – jedynie te fakty i szczegóły, które zbudują barwny i plastyczny obraz, ale żadne inne!
• konflikt – bohater ma mieć rozterki – konflikt i problem który musi rozwiązać
• wypłata – na koniec historii – musi być zakończenie, które ukoi nerwy i ciekawość słuchaczy. Pamiętaj aby nie tłumaczyć wszystkiego – ludzie mają myśleć sami. To tak jak z tłumaczeniem dowcipu.

Bohater – musi być „lubialny”, taki z którym słuchacze się zintegrują, zinterpretują, będą trzymać kciuki, za powodzenie jego zadań i pomysłów do realizacji. Nie może być bufonem, ani cwaniakiem (jeśli publiczność jest normalna) – muszą znaleźć z nim punkty wspólne, a w całej historii wrażenie obecności i rzeczywistości. Jednym słowem będą ciekawi każdego jego kroku i kolejnych losów.

Przemyśl to na razie i przetraw tak jak i ja to zrobię i powodzenia. Do jutra.

Trzymaj kciuki, aby znowu pojawił się wpis na blogu.

 

W pośpiechu możesz popełniać błędy. Zatem zastanów się dobrze czy lepiej cos troszkę odwlec i sprawdzić po trzykroć (dwa razy nie wystarczy czasem), czy może akceptujesz możliwość pomyłki? A może trzeba oddać coś bylejaknaodwal, byle by było i później poprawiać? (IT 😛 ) Zastanów się, co jest bardziej optymalne i czego dotyczy efekt końcowy? Może to na razie wystarczy, a może można to jeszcze ociosać?

Musisz ćwiczyć i trenować różne umiejętności – tak by przejść na automatyzm. Tak by Twój świadomy umysł się mógł wyłączyć i nie brać w tym udziału. Kiedy świadomy umysł stara się wszystko kontrolować, zazwyczaj coś nie wyjdzie tip-top bo coś przekombinuje, przeliczy.  Tak jakby to porównać, do interpretowanego języka programowania i asemblera :-). Także ćwicz swoje umiejętności cierpliwie, wytrwale, a przejmie je w końcu twoja podświadomość  i będą zautomatyzowane. Problem jest tylko jeden. Jeśli coś już zakodujesz (np. z jakimś błędem) to trudno to później nadpisać, poprawić czy zamazać. Życie. Ale nic nie jest stracone. Zawsze można poprawić stan obecny. Zawsze można poprawić to co jest teraz. Nieważne ile masz lat, nie ważne na ile się czujesz. Zawsze możesz coś poprawić w zależności od tego gdzie byłeś wczoraj. Czasem jedna umiejętność z wiekiem opadnie, ale na pewno przerodzi się w inną. Zawsze. Możesz się uczyć od  starszych, młodszych, swoich, obcych.

Musisz tylko być otwarty i chcieć.

Musisz być konsekwentny i dążyć do celów, ale, na boga, nie bądź uparty jak osioł. Jak się zmieniają warunki to ty też się zmień. Łatwo gadać o zmianach, ale jak przychodzi co do czego, to żeby zmienić siebie, to już nie jest tak łatwo.

Zatem bądź konsekwentny w zmienianiu siebie. Musisz zaskakiwać trochę (TROCHĘ) siebie i innych. Najlepiej pozytywnie. Jak zmienia się dookoła środowisko – zauważaj to i też się zmieniaj, ba wyprzedzaj zmiany, kreuj je!!!

Ta sama sytuacja, dla których jest tragedią, dla innych jest szansą. Tu nie ma co tego rozważać. Tak jest. Oczywiście zależy to od wielu zewnętrznych okoliczności, ale, tak czy siak, najważniejsze jest podejście i wykorzystanie tego co się akurat nawinie pod rękę. Bądź konsekwentny, bądź uparty (ale nie jak osioł) i zmieniaj się, rośnij w siłę, ciesz się zmianami. Nawet jak inni będą to postrzegać źle. Oni po prostu mają inny punkt widzenia.

Żyjemy w dziwnych czasach. Z jednej strony nowoczesność, wizja możliwości lotów w kosmos, osiedlenia się na Marsie, a z drugiej zabobony, głód na świcie – wizja wojny cierpienia, chorób i ukrytego niewolnictwa. To wszystko jest tak nierealne, że aż fascynujące. Jedni mogą jednym wpisem na Twitterze rujnować firmy i ludzi, a z drugiej strony w cywilizowanych, by się zdawało krajach, dzieją się rzeczy, które nie mieszczą się w głowie, a są w majestacie prawa.

Fake newsy, teorie spiskowe, możliwości manipulacyjne i krętactwa są na porządku dziennym, a ci normalni, nieświadomi ludzie nie mogą w zasadzie nic zrobić, choć wydaje im się, że mogą dotrzeć do milionów czy miliardów ludzi poprzez Internet. Złudne nadzieje, próżna iluzja. Tak, mogą dotrzeć do tych, co ich unicestwią i zrównają z błotem. Jak mawia japońskie przysłowie:

Gdy gwóźdź wystaje, zostanie wbity w deskę.

Rób swoje. Ciesz się życiem. Kochaj mocno. Nie przejmuj się za bardzo i nie czekaj do starości na wypoczynek, bo wtedy to raczej zostanie czas na czekanie w kolejkach do lekarzy.  O ile zdrowie pozwoli.

 

Korzystaj z każdej chwili by spełniać marzenia. Z jednej strony trąbią o ograniczeniach, ale z drugiej strony możesz żyć wbrew sobie? czy to nie byłoby bez sensu? Jeśli ograniczenia są silniejsze niż twoja wola spełniania marzeń, to cóż – nie spełnisz ich, tak jak nie spełnisz ich nie robiąc nic. Ale przynajmniej będziesz mógł powiedzieć, że zrobiłeś wszystko co w twojej mocy by je spełnić. Zresztą, to twoje marzenia, plany, myśli. Rób co chcesz. Nikogo poza tobą to nie obchodzi. Chyba, że to też ich marzenia. Więc jak chcesz żeby inni je z Tobą spełniali, to zaraź ich nimi. Swoją wizją – i nie trać żadnej chwili.